بررسی دعوت به انجام معامله در حقوق ایران(با نگرشی بر حقوق فرانسه و سوئیس)

دعوت به انجام معامله بیان تمایل به مذاکره در فرد وایجاد یک دعوت نامه برای معامله است که فرد قصد ایجاب معینی رابه طرف ندارد که این خطاب توسط شخص محدود به قبول باشد" پیشنهادی برای آغاز گفتگوهای مقدماتی است وتنها به عنوان یک پیشنهاد و شروع این مذاکرات اعمال شده ومسلماً هیچ اثر حقوقی نمیتواند داشته باشد. دعوت به انجام معامله یا مذاکره با ایجاب تفاوت دارد. در ایجاب شخص قصد قطعی بر انجام معامله دارد و درصورتی که طرفِ معامله، ایجاب را قبول نماید قرارداد منعقد می‎گردد در حالی‎ که در دعوت به مذاکره، شخص تنها پیشنهاد گفت ‎و‎ گو و مذاکره در مورد قرارداد را به طرف دیگر می‎دهد و هیچ الزامی برای انجام معامله وجود ندارد. برای جلوگیری از اشتباهات باید صریحاً مشخص شود که این پیشنهاد حتما یک ایجاب است یا یک دعوت به انجام معامله. اما در صورت تصریح نشدن باید به شرایط این پیشنهاد دقت کرد واگر شرایط یک ایجاب کامل را دارا باشد آن را ایجاب و در غیر این صورت آن را صرفاً یک دعوت به معامله تلقی نمود. دعوت به معامله شامل نمایش کالا، تبلیغات از قیمت و یا حراج، و دعوت برای مناقصه و مزایده است، پس آگهی های تبلیغاتی نمود بارز دعوت به انجام معامله هستند. دعوت به انجام معامله در معاملات الکترونیکی جریان می یابد و تشخیص آن از ایجاب بسیار اهمیت دارد، ماهیت قراردادهای الکترونیکی اقتضاء دارد که اعلامات مندرج در وب سایت فروشنده یا تهیه کننده خدمات دعوت به ایجاب تلقی شود.در حقوق سوئیس و فرانسه نیز همچون حقوق ایران بین دعوت به انجام معامله و ایجاب تفاوت اساسی وجود دارد و میتوان گفت تفاوت چندانی از این نظر میان نظامهای حقوقی این کشورها به چشم نمی خورد واحکام مشابهی راجع به ایجاب و دعوت به معامله در حقوق ایران و فرانسه و سوئیس جاری است. واژگان کلیدی:دعوت به انجام معامله،ایجاب و قبول،عقد،قصد معامله،قراردادهای الکترونیکی